Otehi - Dead Chants & Forbidden Melodies

 

Οι ταλαντούχοι Otehi σχηματίστηκαν πριν από περίπου τρία χρόνια στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, Ρώμη κι απαρτίζονται από τον Domenico στα effects, την κιθάρα και την φωνή, από τον Maciek στο μπάσο και τα φωνητικά κι από τον Corrado στα ντραμς, ενώ στην τρίτη συνολικά μα παρθενική full length κυκλοφορία τους, όλες εκ των οποίων φέρουν ανάγλυφη diy σφραγίδα, συμμετέχουν φιλικά ως guest μουσικοί ο Alberto στο φλάουτο και η Cristina στα φωνητικά.

 

Το εν λόγω άκουσμα φέρει τον τίτλο Dead Chants And Forbidden Melodies και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 67 λεπτών περίπου, ενώ πλαισιώνεται άψογα από ένα επιεικώς φανταστικό artwork, που δένει υπέροχα με τον περιπετειώδη κι αναγεννησιακής αισθητικής ήχο του και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη παραγωγή του, που με την γεμάτη ηχητική ζεστασιά διαύγεια της, χαρίζει την απαραίτητη δυναμική στις σχεδόν εθιστικά μεθυστικές συνθέσεις του.

 

Η ιδιαιτέρως heavy υπόσταση των συνθέσεων του Dead Chants And Forbidden Melodies, στηρίζεται στον ωμό κι ανόθευτο stoner ήχο, τον οποίο οι δημιουργοί του έχουν διανθίσει με γενναία doom ξεσπάσματα και μπόλικες heavy psych μελωδίες, αναδεικνύοντας έτσι εκπληκτικά την αιθέρια κι experimental ψυχεδέλεια του, ενώ το βαρύ fuzz σκαρί των Otehi, βυθίζεται στα έγκατα του rock ήχου και πασπαλίζει με έντονα desert αρώματα την ονειρική μουσική τους.

 

Τα ντραμς κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του Dead Chants And Forbidden Melodies και χαρίζουν μια αίσθηση σαμανικής έκστασης στα αραιά και σχεδόν ψαλμωδικά φωνητικά χάρη στο απύθμενο groove και την εθιστική tribal αύρα τους, ενώ το μεστό μπάσο περίφημα γεμίζει με το πυκνό του κι ογκώδες ταμπεραμέντο, τις ήδη εξόχως heavy κι ατίθασες συνθέσεις των Otehi, οι οποίες απογειώνονται χάρη στο λεπτεπίλεπτο φλάουτο και τις βουκολικές folk πινελιές του.

 

Ο συναρπαστικός μουσικός κόσμος του Dead Chants And Forbidden Melodies έχει την τύχη και την υπέρτατη πολυτέλεια να ελίσσεται βαθιά μες τα πηχτά κι ανείπωτης ομορφιάς ηχοτοπία του, η κιθάρα των Otehi, η οποία ζωγραφίζει μαγευτικά leads και παραμυθένια solos και υφαίνει πελώρια κι εύθραυστα συνάμα riffs απαράμιλλου κάλλους, καθιστώντας έτσι το πανέμορφο, άκρως χορταστικό κι εξόχως απολαυστικό τελικό μουσικό σύνολο, σχεδόν ακαταμάχητο.

 

Εν ολίγοις, το τεράστιο ταλέντο των Otehi εδώ συναντήθηκε με τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο και σε συνδυασμό με την προερχόμενη από τα βάθη ενός space κι ολάνθιστου rock λαβυρίνθου, έμπνευση τους, μας χαρίζουν το Dead Chants And Forbidden Melodies, το οποίο θαρρώ, πως τα κοσμητικά επίθετα και οι λέξεις το αδικούν, καθώς θεωρώ ότι αποτελεί το απαύγασμα της heavy rock ψυχεδέλειας. Δύσκολα η ακρόαση του δεν θα προκαλέσει δέος.

 

Otehi: Bandcamp / Facebook

 

Humanless

 

Η ιδέα για τους Humanless υπήρχε από την περασμένο χρονιά στο μυαλό των καταξιωμένων δημιουργών τους, όμως μόλις φέτος απέκτησαν σάρκα και οστά χάρη στην συνεργασία των Ryan Lipynsky στην κιθάρα και Jay Newman στο μπάσο, που τυγχάνει να είναι ιδρυτές και των Unearthly Trance, με τους Mike Hegarty και Rich Tapper σε ντραμς και φωνή, αντίστοιχα.

 

Το νέο μουσικό ψυχοπαίδι τούτων των δυο ταλαντούχων ανδρών, έχει τη Νέα Υόρκη ως βάση του και μόλις κυκλοφόρησε την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά του, η οποία έχει την μορφή ep, μιας και περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 29 λεπτών, ενώ η παραγωγή του, που ντύνει τις συνθέσεις του με την ηχητική ζεστασιά της, οφείλει την θερμή της υφή στην ίδια τη μπάντα.

 

Οι πνιγηρές μελωδίες τούτης της άκρως ελπιδοφόρας μπάντας, αποτελούν ένα χορταστικό κράμα απάνθρωπης doom ομορφιάς και σκυθρωπής sludge μαγείας, ενώ τα έντονα prog ηχοχρώματα της, εντείνουν των πειραματικό χαρακτήρα της κι αναδεικνύουν υπέροχα τις noise πινελιές των Humanless, καθιστώντας συνάμα εξόχως απολαυστικό το ντεμπούτο τους.

 

Τα ντραμς κρατούν με μαεστρία τα ηχητικά μπόσικα του ep, διανθίζοντάς το συγχρόνως με το θλιμμένο τους groove και συνεργάζονται υπέροχα με το μεστό μπάσο των Humanless, που γεμίζει επιτυχώς τις συνθέσεις του, ενώ η κιθάρα πότε σκαρώνει πελώρια riffs και πότε υφαίνει μελαγχολικά leads, σιγοντάροντας έτσι την ωδίνη και τον πόνο των σπαρακτικών φωνητικών.

 

Ο experimental χαρακτήρας τούτης της κυκλοφορίας έγκειται στα καθαρά φωνητικά της μπάντας και το ερεβώδες rock ταμπεραμέντο της, το οποίο μες από τον θορυβώδη λαβύρινθο του, μας οδηγεί σε ανείπωτης ομορφιάς doom ηχοτοπία, τα οποία διακρίνονται για τα prog ψήγματα και τις sludge αιχμές τους, που καθιστούν σαγηνευτικές τις μελωδίες των Humanless. Υπέροχο.

 

Humanless: Bandcamp / Facebook

 

Thunderhawk - Do Or Die

 

Οι δυναμικοί ThunderHawk σχηματίστηκαν το 2009 στο New Hampshire κι απαρτίζονται από τον Bryan σε κιθάρα και φωνητικά, από τον Chris σε μπάσο και φωνητικά, από τον Logan στην κιθάρα κι από τον Jon στα ντραμς, οι οποίοι πριν από έναν μήνα περίπου κυκλοφόρησαν την εκρηκτική κι άκρως χορταστική νέα τους δουλειά με τίτλο Do Or Die, η οποία έχει τη μορφή ep.

 

Το εν λόγω άκουσμα πλαισιώνεται από ένα λεπτομερές και μολυβένιο artwork και διακρίνεται για την αψεγάδιαστη και διαυγή παραγωγή του, που αναδεικνύει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την εξόχως heavy αδρεναλίνη του, ενώ περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών, ένα εκ των οποίων, αποτελεί διασκευή στο κλασικό κομμάτι War Pigs των μοναδικών Black Sabbath.

 

Η μουσική των ThunderHawk ευωδιάζει πυρίτιδα σε κάθε της νότα κι αυτό μάλλον οφείλεται στο περίσσιο μεράκι και το απύθμενο πάθος τους, ενώ η πυριγενής υπόσταση των ιδιαιτέρως heavy συνθέσεων τους, οφείλει το πυρακτωμένο της ταμπεραμέντο στο stoner τσαγανό και την blues σπιρτάδα τους, που καθιστούν άκρως απολαυστικό το σπιρτόζικο doom μπρίο του Do Or Die.

 

Τα φωνητικά ξεχειλίζουν ζωηράδα κι ελίσσονται αρμονικά μέσα στο ρωμαλέο heavy κράμα των ThunderHawk, οι κιθάρες των οποίων κυριαρχούν στο τελικό μουσικό σύνολο, χάρη στην πληθωρική υφή τους, ενώ το μεστό κι ατίθασο μπάσο τους, χαρίζει βάθος κι όγκο στο Do Or Die κι απογειώνει το δυναμικό κι ορισμένες στιγμές χειμαρρώδες groove των δυνατών ντραμς τους.

 

Ο στιβαρός ήχος των ThunderHawk ακροβατεί τέλεια μεταξύ παλαιάς κοπής doom ηχοτοπίων και μοντέρνας αισθητικής stoner ηχοχρωμάτων, ενώ οφείλει την ορμητική του υφή στις έντονες blues rock πινελιές του, οι οποίες ευωδιάζουν φρεσκάδα και καθιστούν το συμπαγές Do Or Die φιλικό, τόσο στους λάτρεις του παλιομοδίτικου, όσο και του σύγχρονου heavy ήχου. Υπέροχο.

 

ThunderHawk: Bandcamp / Facebook

 

Bar de Monjas - In Fuzz We Trust

 

Η δυναμική παρουσία της Λατινικής Αμερικής στα heavy δρώμενα συνεχίζεται με τη νέα δουλειά των σχηματισμένων πριν από δυο χρόνια στο Μεξικό, Bar de Monjas, οι οποίοι απαρτίζονται από μόλις δυο μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τους ταλαντούχους Fausto σε κιθάρα και φωνητικά και Gerardo στα ντραμς, που αμφότεροι ξεχειλίζουν heavy μεράκι και rock πάθος.

 

Το έσχατο χρονικά πόνημα τους, το οποίο είναι το τρίτο συνολικά της έως τώρα πορεία τους, φέρει τον κατατοπιστικό τίτλο In Fuzz We Trust κι αποτελεί την παρθενική full length δουλειά τους, μιας και περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 40 λεπτών περίπου, ενώ διακρίνεται για τη δυναμική παραγωγή του, που εντείνει την ευωδία πυρίτιδας των εύφλεκτων μελωδιών του.

 

Οι σπιρτόζικες μελωδίες των Bar de Monjas, καθιστούν το μπάσο περιττό για τον ήδη εξόχως πυκνό κι αρκούντως heavy ήχο τους, καθώς η σαλεμένη κιθάρα τους, σκαρώνει τεράστιου εκτοπίσματος riffs και leads, που θερίζουν τα πάντα στο ογκώδες κι ορμητικό διάβα τους, ενώ τα δυνατά ντραμς τους, πλημμυρίζουν με το περίσσιο τους groove το εκρηκτικό In Fuzz We Trust.

 

Τα παθιασμένα κι απαλά συνάμα φωνητικά ταιριάζουν υπέροχα στην πυριγενή ατμόσφαιρα του In Fuzz We Trust και βοηθούν σημαντικά με την αβρή υπόσταση τους, στην ανάδειξη του υπέρ του δέοντος fuzz χαρακτήρα των συνθέσεων των Bar de Monjas, οι stoner πινελιές των οποίων σε συνδυασμό με τα doom ψήγματα τους, απογειώνουν τα ισχνά garage ηχοχρώματα τους.

 

Ο ιδιαιτέρως heavy μουσικός κόσμος των άκρως ελπιδοφόρων Bar de Monjas ξεχειλίζει fuzz σπιρτάδα και rock τσαγανό, ενώ ο συνθετικός τους οίστρος, που βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την εκτελεστική τους δεινότητα και την αστείρευτη έμπνευση τους, καθιστά εξόχως απολαυστικό το In Fuzz We Trust και ανεβάζει πολύ ψηλά τις προσδοκίες για το μέλλον τους. Εξαιρετικό.

 

Bar de Monjas: Bandcamp / Facebook

 

 

Possessor - Electric Hell

 

Οι μπάντες με το όνομα Possessor είναι αρκετές στον ευρύτερο metal χώρο, όμως τούτο το κείμενο αφορά την μοναδική από αυτές, που σχηματίστηκε μόλις το 2013 και μάλιστα στο Λονδίνο της Αγγλίας, η οποία στις αρχές του τρέχοντος έτους μας χάρισε το παρθενικό της ep, ενώ πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε τη ντεμπούτο full length δουλειά της, με τίτλο Electric Hell.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 32 λεπτών και πλαισιώνεται από ένα εξόχως κατατοπιστικό σχετικά με τους στίχους του, artwork, το οποίο σε συνδυασμό με τους τίτλους των κομματιών του, μαρτυρά την occult υπόσταση των Possessor, η οποία κυριαρχεί στο Electric Hell, καθιστώντας εξόχως χορταστικά τα βυθισμένα στο ωμό fuzz κομμάτια του.

 

Η ιδιαιτέρως δυνατή occult αισθητική των Possessor, αναδεικνύεται περίφημα μέσα από το άκρως απολαυστικό μουσικό κράμα των συνθέσεων τους, το οποίο αποτελείται από τραχιά doom στοιχεία κι έντονες thrash πινελιές, ενώ η εκρηκτική old school αύρα του Electric Hell, αποκτά σαγηνευτική μορφή χάρη στο sludge τσαγανό της παραμορφωμένης heavy υφής της.

 

Τα λιγοστά death ψήγματα του Electric Hell βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τα ισχνά crust ρινίσματα του, τα οποία σε συνδυασμό με το βυθισμένο στο reverb και παλιακό heavy metal άρωμα του, καθιστούν το φέρον punk αιχμές stoner των Possessor, σχεδόν εθιστικό, ενώ τους χαρίζουν με τον πλέον πειστικό τρόπο, την δική τους, τραχιά και μοναδική, μουσική ταυτότητα.

 

Ο σκαιός μουσικός κόσμος των Possessor παντρεύει υπέροχα την αγριάδα του thrash ήχου με το σπιρτόζικο doom γρέζι και μας χαρίζει έτσι ένα εκπληκτικό άκουσμα παλιομοδίτικης metal αισθητικής, που δύσκολα δεν θα συγκινήσει μέσω του πασπαλισμένου με ηχητική πυρίτιδα Electric Hell, τόσο τους λάτρεις της metal, όσο και τους λάτρεις της heavy μουσικής. Εξαίρετο.

 

Possessor: Bandcamp / Facebook

 

TarLung

 

Οι ταλαντούχοι TarLung σχηματίστηκαν μόλις το 2013 στην Βιέννη της Αυστρίας κι απαρτίζονται από τρεις εξαιρετικούς μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Philipp σε κιθάρα και φωνή, από τον Clemens στην κιθάρα κι από τον Marian στα ντραμς, οι οποίοι έκαναν πρόσφατα διαθέσιμη την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, μες από την σελίδα τους στο bandcamp.

 

Το εν λόγω άκουσμα πλαισιώνεται από ένα λιτό κι άκρως ατμοσφαιρικό artwork, που κολακεύει τις σκοτεινές και τραχιές συνθέσεις του, ενώ διακρίνεται για την σκαιά παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει περίφημα την ωμή δυναμική των συνθέσεων των TarLung, η ευωδία πυρίτιδας των οποίων, εντείνει την πολεμική αύρα, καθώς και την καψαλισμένη δυσοσμία των στίχων τους.

 

Η κιθάρα συνεχώς σκαρώνει δυνατά riffs, πότε σε πρωτόγονους doom ρυθμούς και πότε σε stoner μοτίβο, ενώ τα ντραμς ενισχύουν την εκπληκτική ροή της ντεμπούτο κυκλοφορίας των TarLung με το εκρηκτικό groove τους, που δίνει περίσσια ώθηση στην έτερη κιθάρα τους, η οποία στολίζει με τα ορμητικά της leads και solos, το ιδιαιτέρως heavy τελικό μουσικό σύνολο.

 

Τα φωνητικά των TarLung ενισχύουν το αίσθημα ποικιλίας στις συνθέσεις τους, καθώς η πάντα σκιερή κι ερεβώδης αισθητική τους, άλλοτε έχει καθαρή χροιά κι άλλοτε ξεχωρίζει για την έχουσα black αιχμές brutal υφή της, ενώ τα έντονα sludge ξεσπάσματα τους, αναδεικνύουν το συνθετικό τους οίστρο και καθιστούν συνάμα περιττό το μπάσο για τον εξόχως βαρύ κι ογκώδη ήχο τους.

 

Ο χειμαρρώδης και συγχρόνως αργόσυρτος ήχος των TarLung, μαρτυρά την εκτελεστική τους δεινότητα και την αστείρευτη έμπνευση τους, ενώ τους χαρίζει την δική τους μοναδική μουσική ταυτότητα και ταυτόχρονα καθιστά την απολαυστική πρώτη δουλειά τους, εξαιρετικά χορταστική, καθώς αναδεικνύει υπέροχα την υπέρ του δέοντος heavy κι οργανική υπόσταση τους. Έξοχο.

 

TarLung: Bandcamp / Facebook / Official Website

 

Ketch

 

Οι ταλαντούχοι Ketch δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη ένα έτος ζωής, μιας και γεννήθηκαν την τρέχουσα μόλις χρονιά, όμως πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, η οποία έχει την μορφή ep και περιέχει τέσσερα κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών, ενώ πλαισιώνεται από ένα πανέμορφο artwork, που μαρτυρά την σκοτεινή heavy υφή του.

 

Το σκυθρωπό προσωπείο της μουσικής των Ketch οφείλει το ερεβώδες του ανάστημα στην σκληρή κι απόκοσμη doom υπόσταση του, η οποία είναι επιτυχώς διανθισμένη με έντονα sludge στοιχεία κι αχνές doom death πινελιές, που απογειώνουν την υπέρ του δέοντος heavy μορφή του κι αναδεικνύουν τα funeral ψήγματα του, που είναι πασπαλισμένα με black ηχοχρώματα.

 

Η μια κιθάρα πότε πλέκει στιβαρά riffs τεραστίου εκτοπίσματος σε βασανιστικά αργούς ρυθμούς και πότε σπέρνει τον όλεθρο με την ολοσκότεινη ορμή της, ενώ η έτερη κιθάρα χαρίζει στιγμές post μαγείας και doom ευδαιμονίας με τα μελαγχολικά της leads και solos, τα οποία κολακεύουν τηn παγερή stoner υφή των πυκνών μελωδιών, που ξερνοβολά το μεστό μπάσο των Ketch.

 

Τα ποικίλα φωνητικά στολίζουν το τελικό μουσικό σύνολο, άλλοτε με σχιστά black ουρλιαχτά κι άλλοτε με brutal κραυγές death ύφους, ενώ δεν λείπουν οι παλαιάς κοπής doom death γραμμές από το πλούσιο ρεπερτόριο τους, οι οποίες εντείνουν την αποπνικτική αύρα των συνθέσεων των Ketch, τα δυναμικά τύμπανα των οποίων, τις εμπλουτίζουν με το πρωτόγονο groove τους.

 

Ο συμπαγής μουσικός κόσμος των Ketch μας συστήνει το πλούσιο ταλέντο τους μέσα από την πνιγηρή και περιπετειώδη υφή των συνθέσεων τους, που τους χαρίζει την δική τους μοναδική ηχητική ταυτότητα κι αποτελεί συνάμα ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής, μιας και καθιστά εξόχως απολαυστικό κι άκρως χορταστικό, το νοσηρά όμορφο ντεμπούτο ep τους. Εξαίρετο.

 

Ketch: Bandcamp / Facebook

 

Space Guerrilla - Boundless

 

Η συνεχώς αναπτυσσόμενη heavy σκηνής της Βραζιλίας, καλωσόρισε πρόσφατα στη μεγάλη της αγκαλιά τους ανερχόμενους Space Guerrilla, που σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 2013 στο Πόρτο Αλέγρε από τον Guga στα ντραμς, τον Angelo στη κιθάρα και τον Cristiano στο μπάσο, οι οποίοι συγκροτούν ένα εξόχως δυνατό, ιδιαιτέρως heavy κι άκρως ελπιδοφόρο, rock τρίο.

 

Το παρθενικό πόνημα τούτης της απόλυτα instrumental μπάντας φέρει τον τίτλο Boundless κι έχει την μορφή ep, καθώς η συνολική διάρκεια των 5 κομματιών του, δεν ξεπερνά τα 24 λεπτά, ενώ η στιβαρή παραγωγή του, αξίζει ειδικής μνείας, καθώς πετυχαίνει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ heavy διαύγειας και fuzz βρωμιάς, απογειώνοντας έτσι τις εκρηκτικές συνθέσεις του.

 

Οι πυκνές κι οπιούχες μελωδίες από το βαφτισμένο στο fuzz μπάσο των Space Guerrilla συνοδεύουν υπέροχα τα πότε καταιγιστικά και πότε γαλήνια χτυπήματα των ντραμς, άλλοτε ενισχύοντας την ογκώδη δυναμική των συνθέσεων του Boundless κι άλλοτε συμβάλλοντας σημαντικά στα δηλητηριώδη κι εθιστικά tribal υφής σημεία του, που σαγηνεύουν τις αισθήσεις.

 

Τα samples από διάφορες ταινίες είναι σωστά κι έξυπνα τοποθετημένα μες το τελικό μουσικό σύνολο, την ήδη αψεγάδιαστη ροή του οποίου, απογειώνουν, ενώ η κιθάρα των ταλαντούχων Space Guerrilla, η οποία ευωδιάζει πυρίτιδα σε κάθε νότα της, ξερνάει σαλεμένα solos και μεθυστικά leads, που κολακεύουν τα πηχτά riffs της και καθιστούν συμπαγές το Boundless.

 

Ο σπιρτόζικος ήχος των Space Guerrilla στηρίζεται στον αγνό stoner rock ήχο, τον οποίο έχουν διανθίσει με γενναίες ποσότητες groove αδρεναλίνης κι έντονες space πινελιές, καθιστώντας έτσι άκρως απολαυστικό το Boundless, η χορταστική υπόσταση του οποίου, ευωδιάζει ηχητική πυρίτιδα χάρη στο περίσσιο τσαγανό των πολλά υποσχόμενων δημιουργών του. Εξαιρετικό.

 

Space Guerrilla: Facebook / Soundcloud

 

Sergeant Thunderhoof - Zigurat

 

Οι εξαιρετικά ταλαντούχοι Sergeant Thunderhoof σχηματίστηκαν στην Αγγλία στα τέλη του 2013 από τέσσερις παλιούς, καλούς φίλους και πιο συγκεκριμένα από τον Mark στην κιθάρα, από τον Jim στο μπάσο, από τον Dan στη φωνή κι από τον Darren στα ντραμς, όλοι εκ των οποίων δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, στο παρθενικό τους πόνημα στη heavy δισκογραφία.

 

Το περί ου λόγος άλμπουμ φέρει τον τίτλο Zigurat κι έχει την μορφή ep, παρά την συνολική του διάρκεια, που αγγίζει τα 40 λεπτά, καθώς αποτελείται από μόλις πέντε κομμάτια, τα οποία είναι προσεγμένα στην λεπτομέρεια, όπως ακριβώς είναι και το πανέμορφο artwork, που συνοδεύει τούτο το εξαίσιο άκουσμα, που εκτός των άλλων, ξεχωρίζει και για τη δυνατή παραγωγή του.

 

Η ιδιαιτέρως heavy διαύγεια της παραγωγής, αναδεικνύει τον ορμητικό doom χαρακτήρα των Sergeant Thunderhoof, ο οποίος αντλεί την ερεβώδη δυναμική του, χάρη στα πυκνά stoner ψήγματα τους, που αναδεικνύουν υπέροχα τις βαθιές desert πινελιές και τα έντονα space rock ηχοτοπία τους, τα οποία μαζί με τη heavy ψυχεδέλεια τους, καθιστούν απολαυστικό το Zigurat.

 

Τα στεντόρεια φωνητικά κολακεύουν το τελικό μουσικό σύνολο με την δυναμική παρουσία τους και η κιθάρα σκαρώνει διαρκώς άκρως heavy κι ατίθασα riffs και solos, ενώ το μεστό μπάσο των Sergeant Thunderhoof, ξεχωρίζει για το fuzz ταμπεραμέντο του κι απογειώνει τα χτυπήματα των ντραμς, τα οποία πλημμυρίζουν το περιπετειώδες Zigurat, με το περίσσιο groove τους.

 

Ο πολλά υποσχόμενος, όσον αφορά το μέλλον τους κι αρκούντως heavy κόσμος των εξόχως ελπιδοφόρων Sergeant Thunderhoof, συνδυάζει περίφημα την doom μελωδία με τη desert αγριάδα και την space σπιρτάδα με το blues τσαγανό, χαρίζοντας έτσι ένα σπιρτόζικο αίσθημα heavy ψυχεδέλειας στο Zigurat, που μοιάζει να γεννήθηκε σε rock καλειδοσκόπιο. Θαυμάσιο.

 

Sergeant Thunderhoof: Bandcamp / Facebook

 

Holy Serpent - EP

 

Οι πολλά υποσχόμενοι Holy Serpent, οι οποίοι προέρχονται από την Μελβούρνη της Αυστραλίας, όπου και σχηματίστηκαν στα τέλη του περασμένου έτους, κυκλοφόρησαν στις αρχές του τρέχοντος μήνα την παρθενική κι ομώνυμη δουλειά τους, η οποία έχει την μορφή ep, καθώς περιέχει μόλις 4 συνθέσεις, η συνολική διάρκεια των οποίων, αγγίζει τα 31 λεπτά.

 

Το εν λόγω άκουσμα συνοδεύεται από ένα τρομερά λεπτομερές και πολύχρωμο artwork, το οποίο καθιστά έντονη την ανάλαφρη heavy ψυχεδέλεια των συνθέσεων του, η εκπληκτική ροή των οποίων, οφείλεται τόσο στο πλούσιο συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο των Holy Serpent, όσο και στην αψεγάδιαστη παραγωγή του ep, η οποία ξεχειλίζει ηχητική θέρμη και ζεστασιά.

 

Ο πυκνός κι εθιστικός καπνός stoner ψυχεδέλειας, που καλύπτει σαν πέπλο τις συνθέσεις των Holy Serpent, μαγεύει τις αισθήσεις με την μεθυστική του υφή κι αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, τόσο τον παλιακό doom χαρακτήρα τους, όσο και το οπιούχο heavy υπόβαθρο τους, το οποίο παραλύει κι αιχμαλωτίζει καρδιές κι αισθήματα χάρη στη μελαγχολική vintage αύρα του.

 

Τα λιτά κι απέριττα ντραμς κρατούν με μαεστρία τα ηχητικά μπόσικα του ep και παραχωρούν στην κιθάρα την κυριαρχία επί των συνθέσεων του, μιας και σε αυτή οφείλεται το νοσταλγικό κλίμα του, ενώ το χαμηλό κούρδισμα της, αναδεικνύει τα καθαρά κι ομιχλώδη φωνητικά των Holy Serpent και κολακεύει το μεστό τους μπάσο, μιας κι απογειώνει το γλυκό fuzz ύφος του.

 

Η χορταστική κι άκρως απολαυστική υφή του παρθενικού πονήματος των Holy Serpent, οφείλει την απαράμιλλη ομορφιά της, τόσο στην ατίθαση φαντασία, όσο και στην αστείρευτη έμπνευση τους, που σε συνδυασμό με το τεράστιο ταλέντο τους, καθιστούν σχεδόν ακαταμάχητο τούτο το επιεικώς έξοχο ep, που καίει καρδιές χάρη στην αμαρτωλά θελκτική μουσική του. Σαγηνευτικό.

 

Holy Serpnet: Bandcamp / Facebook

 

Crypt Trip

 

Το 2013 στο Ντάλας του Τέξας, ο Ryan σε κιθάρα και φωνή, ο Sam στο μπάσο κι ο Mario στα ντραμς, σχημάτισαν τους Crypt Trip, ο παρθενικός full length δίσκος των οποίων, που τυγχάνει να είναι κι ομώνυμος τους, περιέχει 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 29 λεπτών, εκ των οποίων τα πέντε τα είχαμε ακούσει και πέρσι στο ντεμπούτο ep τους, σε ελαφρώς διαφορετική μορφή.

 

Η εν λόγω κυκλοφορία πλαισιώνεται από ένα εξόχως ατμοσφαιρικό artwork και διακρίνεται για την ειλικρινά αψεγάδιαστη παραγωγή της, που χαρίζει στις ήδη άκρως εκρηκτικές συνθέσεις των Crypt Trip μια έξτρα δυναμική, χάρη στην τέλεια ισορροπία της, μεταξύ ηχητικής διαύγειας και fuzz ηχοχρωμάτων, η οποία πραγματικά απογειώνει τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο.

 

Τα δυνατά ντραμς ορίζουν με μαεστρία τα ηχητικά μπόσικα του δίσκου και συνεργάζονται άψογα με το βαφτισμένο στο fuzz μπάσο των Crypt Trip, το οποίο γεμίζει με δεξιοτεχνία τον ήχο τους, ενώ τα καθαρά φωνητικά τους, ενισχύουν τις πυκνές vintage αναθυμιάσεις των συνθέσεων τους και βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, με την άλλοτε μελωδική και άλλοτε αιχμηρή, κιθάρα τους.

 

Οι έντονες οπιούχες ευωδίες, που διαπερνούν τα ηλεκτρισμένα riffs της κιθάρας, αναδεικνύουν τις proto metal πινελιές των Crypt Trip και μαρτυρούν τις hard rock καταβολές τους, ενώ τα ισχνά blues ψήγματα τους, γαλήνια συνυπάρχουν με την αχνή garage πλευρά τους, ενισχύοντας έτσι την υφέρπουσα heavy ψυχεδέλεια, που διακρίνει τα χορταστικά proto doom ηχοτοπία τους.

 

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος τούτης της απολαυστικής κυκλοφορίας μας ταξιδεύει βαθιά μες τα μαγευτικά άδυτα της rock των δεκαετιών του 60 και του 70, δίχως όμως να στερείται φρεσκάδας, καθώς η μοναδική ηχητική ταυτότητα των Crypt Trip, αναδεικνύεται υπέροχα μες από τις γλυκά τραχιές συνθέσεις τους, που μεθούν τις αισθήσεις με το βαρύ hippie άρωμα τους. Εξαιρετικό.

 

Crypt Trip: Bandcamp / Facebook

 

Giant Squid - Minoans

 

Η νέα δουλειά των γεννημένων στην Αμερική πριν από δέκα χρόνια περίπου, Giant Squid, κυκλοφόρησε μέσω της Translation Loss Records στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη υπό τον τίτλο Minoans, που σε συνδυασμό με το εξαιρετικό της artwork, προδίδει το στιχουργικό concept του δίσκου, το οποίο ξετυλίγεται μες από 8 κομμάτια συνολικής διάρκειας 43 λεπτών.

 

Ο μεστός ήχος από το μπάσο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τις θηριώδεις μελωδίες της χαμηλά κουρδισμένης κιθάρας, δημιουργώντας έτσι ένα θολό sludge μοτίβο πάνω στο οποίο το τσέλο ζωγραφίζει τις post πινελιές του, ενώ τα δυναμικά ντραμς των Giant Squid μαρτυρούν τα prog ηχοχρώματα του Minoans, που αποκτά avant-garde διαστάσεις χάρη στα πλήκτρα του.

 

Τα φωνητικά των Giant Squid, που άλλοτε έχουν υφή καθαρή κι άλλοτε μορφή brutal ψιθύρων, εναλλάσσονται επιτυχώς σε αντρικά και γυναικεία, συμβάλλοντας σημαντικά στην αψεγάδιαστη ροή του μαγευτικού Minoans, που είναι εφάμιλλη με αυτήν των επαναλαμβανόμενων πελώριων κυμάτων, που κατέστρεψαν τον Μινωικό πολιτισμό, ενώ ενισχύουν την ηχητική του ποικιλία.

 

Το μεθυστικό και πασπαλισμένο με τα πλέον εκλεκτά υλικά του heavy ήχου, αλλά και της rock μουσικής γενικότερα, Minoans, αποτελεί την πιο χορταστική κι απολαυστική ως τώρα δουλειά των Giant Squid, καθώς το περίσσιο ταλέντο τους αλληλεπιδρά φανταστικά με την εκτελεστική δεινότητα τους, απογειώνοντας έτσι τον συνθετικό οίστρο και την αστείρευτη έμπνευση τους.

 

Οι μαγευτικές doom rock πινελιές των Giant Squid γοητεύουν τα post ηχοχρώματα τους με την αρχέγονη ομορφιά τους κι αναδεικνύουν υπέροχα τα μουντά sludge ηχοτοπία τους, που γαλήνια συνυπάρχουν με τις πνιγηρές prog ατασθαλίες τους, οι οποίες παρέα με τα ατίθασα avant-garde ηχοχρώματα τους, καθιστούν το απαράμιλλο Minoans, μια μουσική ζωγραφιά. Σαγηνευτικό.

 

Giant Squid: Facebook / Official Website

Translation Loss Records: Official Website

 

Usnea - Random Cosmic Violence

 

Οι πολλά υποσχόμενοι κι άκρως ταλαντούχοι Usnea σχηματίστηκαν το 2011 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον από τον Joel στο μπάσο και τα φωνητικά, από τον Zeke στα ντραμς, από τον Johnny στην κιθάρα κι από τον Justin στην κιθάρα και τα φωνητικά, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν την συνολικά τρίτη και δεύτερη με μορφή full length δουλειά τους, μα πρώτη για λογαριασμό της φημισμένης δισκογραφικής, Relapse Records, υπό τον τίτλο Random Cosmic Violence.

 

Η εν λόγω κυκλοφορία περιέχει μόλις 4 συνθέσεις, οι όποιες όμως έχουν θηριώδη μορφή, μιας και η συνολική διάρκεια τους αγγίζει τα 57 λεπτά, ενώ πλαισιώνονται από ένα λεπτομερές κι όμορφο artwork, που ξεχειλίζει συμβολισμούς και μαρτυρά αρκετά στοιχεία για το στιχουργικό περιεχόμενο του χορταστικού κι αβυσσαλέα απολαυστικού, Random Cosmic Violence, το οποίο όπως άλλωστε μας έχουν συνηθίσει ως τώρα οι Usnea, δεν είναι και το πιο αισιόδοξο.

 

Το πνιγμένο στην παραμόρφωση μπάσο συντροφεύει πιστά τις βαφτισμένες στο fuzz κιθάρες, οι οποίες δημιουργούν τερατώδους ομορφιάς και γιγαντιαίου εκτοπίσματος riffs, καθώς και ιοβόλα solos, που στάζουν φαρμάκι, ενώ τα δυναμικά ντραμς των Usnea, συμβάλουν σημαντικά στην τελική μορφή των συνθέσεων του Random Cosmic Violence με τα κατακλυσμιαία περάσματα τους, τα οποία αναδεικνύουν περίφημα τις δηλητηριώδεις μελωδικές στιγμές των εγχόρδων.

 

Τα καθαρά φωνητικά, στο έσχατο χρονικά πόνημα των Usnea, περιορίζονται στο ελάχιστο, καθώς εδώ κυριαρχούν τα brutal φωνητικά, που άλλοτε φέρνουν death metal θύμισες κι άλλοτε ευνοούν τις ανατριχίλες, χάρη στη σχιστή τους υφή, ενώ άξια ειδικής μνείας είναι κι η παραγωγή του Random Cosmic Violence, η οποία συνδυάζει άψογα την ηχητική βρωμιά με την διαύγεια, αναδεικνύοντας έτσι φανταστικά τον τιτάνιο όγκο του και το απύθμενο μουσικό βάθος του.

 

Ο σκοτεινός κι υπέρ του δέοντος heavy κόσμος των εξαιρετικών Usnea, όπως αποτυπώνεται στο αποπνικτικά θελκτικό, Random Cosmic Violence, περνάει μέσα από πνιγηρά funeral doom μονοπάτια κι ελίσσεται στους πιο αχανείς κι οπιούχους sludge βάλτους, μες από τους οποίους αναδύεται η εθιστικά ψυχεδελική black δυσωδία τους, η οποία καθιστά σχεδόν ακαταμάχητη την απάνθρωπα τραχιά και σαγηνευτικά βάναυση doom υπόσταση τους. Φρικιαστικά όμορφο.

 

Usnea: Official Blog / Bandcamp / Facebook

Relapse Records: Official Website

 

Attalla

 

Το παρθενικό κι ομώνυμο άλμπουμ των Αμερικάνων Attalla κυκλοφόρησε στα μέσα του καλοκαιριού και περιέχει 6 κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών, ενώ συνοδεύεται από ένα πανέμορφο artwork, που δένει υπέροχα με την heavy και παθιασμένη μουσική του, η οποία διακρίνεται για την ωμή παραγωγή της, που περίφημα αναδεικνύει την τραχιά της δυναμική.

 

Οι πολλά υποσχόμενοι Attalla, που σχηματίστηκαν το 2012 στα βορειοδυτικά της χώρας, από τους Cody στη lead κιθάρα και τη φωνή, Brian στη ρυθμική κιθάρα, Bryan στο μπάσο και Sam στα ντραμς, αν και πλέον την θέση του τελευταίου έχει πάρει ο Aaron, ηχογράφησαν το πρώτο τους πόνημα μόνοι τους, χαρίζοντας του έτσι μια εξόχως σαγηνευτική diy κι old school αύρα.

 

Τα punk παραστρατήματα του παρελθόντος τους είναι εμφανέστατα στο ντεμπούτο δίσκο τους, αν και περιορίζονται στην αισθητική του και ουχί στην μουσική του αυτή καθαυτή, καθώς οι συνθέσεις των Attalla στηρίζονται στον παλιομοδίτικο doom metal ήχο και φέρουν rock 'n' roll στοιχεία στην ιδιαιτέρως heavy και διανθισμένη με έντονες stoner πινελιές, ραχοκοκαλιά τους.

 

Η βαφτισμένη σε fuzz ύδατα ρυθμική κιθάρα πιστά συντροφεύει το εκρηκτικό rythm section των Attalla, το οποίο κρατά με περίσσια μαεστρία τα μπόσικα των συνθέσεων τους και τις καθοδηγεί με δεξιοτεχνία σε παραδοσιακά doom ηχοτοπία, εκεί όπου τα μεθυστικά solos της lead κιθάρας, συναντούν τα παθιασμένα φωνητικά τους, αποτυπώνοντας έτσι εύγλωττα το heavy μεράκι τους.

 

Ο μεστός μουσικός κόσμος των Attalla παντρεύει το ταλέντο με την αστείρευτη έμπνευση τους και σε συνδυασμό με την αψεγάδιαστη απόδοση τους, μας προσφέρει ένα άκουσμα γεμάτο ενέργεια και heavy τσαγανό, που ξεχειλίζει αδρεναλίνη με κάθε νότα του, βυθίζοντας μας σε ένα μεθυστικό ταξίδι στα πλέον απολαυστικά σοκάκια του παλιομοδίτικου doom ήχου. Εξαίρετο.

 

Attalla: Bandcamp / Facebook

 

Squidlord

 

Η βάση των ανερχόμενων κι άκρως ταλαντούχων Squidlord είναι η Βόρεια Καρολίνα, όπου και σχηματίστηκαν την Άνοιξη του 2013 από 4 προικισμένους μουσικούς και πιο συγκεκριμένα από τον Zach στα ντραμς, από τον James στην κιθάρα κι από τους Chris και Jon στο μπάσο, όλοι εκ των οποίων έχουν πιάσει εξαιρετική απόδοση στον παρθενικό κι ομώνυμο δίσκο τους και τρανή απόδειξη για αυτό, αποτελούν οι χορταστικές κι απόλυτα instrumental συνθέσεις τους.

 

Οι περιπετειώδεις νότες των πολλά υποσχόμενων κι ελπιδοφόρων Squidlord συγκροτούν ένα εξόχως απολαυστικό κι άκρως ψυχεδελικό κράμα doom ηχοτοπίων, stoner ηχοχρωμάτων και prog rock ψηγμάτων, το οποίο στη συναρπαστική πρώτη κυκλοφορία τους, αποτυπώνεται σε 11 συνθέσεις συνολικής διάρκειας 43 λεπτών, η πραγματικά αψεγάδιαστη ροή των οποίων, οφείλει πολλά τόσο στην εκτελεστική δεινότητα τους, όσο και στην αχαλίνωτη μουσική φαντασία τους.

 

Ο συνθετικός οίστρος τούτης της εκρηκτικής μπάντας σε συνδυασμό με το περίσσιο πάθος και το πελώριο μουσικό της ταλέντο, καθιστούν επιεικώς φανταστικό το ντεμπούτο της, το συμπαγές stoner μοτίβο του όποιου, είναι εύστοχα διανθισμένο με ισχνές, μα μεθυστικές blues πινελιές και πολύ όμορφα στολισμένο με αχνές, μα ανάγλυφες prog rock μελωδίες, οι οποίες αναδεικνύουν υπέροχα το στιβαρό doom υπόβαθρο των Squidlord, καθώς και τις μουσικές ευαισθησίες τους.

 

Τα δύο μπάσα συνεργάζονται αρμονικά με τα δυναμικά ντραμς και συνθέτουν έτσι τον πυκνό και στιβαρό πυρήνα των συνθέσεων των Squidlord, τον οποίο διανθίζουν με γενναίες ποσότητες groove, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην ήδη εξαιρετική ροή τους, η οποία οφείλει την άκρως ορμητική υφή της, στην σκανδαλιάρικη κιθάρα και τα ατίθασα solos της, που χαρίζουν μια έξτρα αίσθηση σπιρτάδας στις ευωδιάζουσες ηχητική πυρίτιδα και σχεδόν εθιστικές, συνθέσεις τους.

 

Το πλούσιο μουσικό περιεχόμενο τούτης της κυκλοφορίας, μαρτυρά με τον πιο εύγλωττο τρόπο την τεράστια ικανότητα των δημιουργών της κι αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής, καθώς χαρίζει στους Squidlord τη δική τους μοναδική μουσική ταυτότητα, ενώ η πολυσχιδής κι εμπνευσμένη μορφή του, το καθιστούν άκρως ενδιαφέρον και διασκεδαστικό άκουσμα για όλους εμάς κι ανεβάζουν συνάμα σε δυσθεώρητα ύψη τις προσδοκίες για το μέλλον τους. Φανταστικό.

 

Squidlord: Bandcamp / Facebook

 

Gale - Vol. 1

 

Οι νεοσύστατοι Gale σχηματίστηκαν πριν από περίπου έναν χρόνο στο Φοίνιξ της Αριζόνα κι απαρτίζονται από τον Marcus στα ντραμς, από τον Nick στο μπάσο κι από τους Brandon και Wilson στις κιθάρες, ενώ όλοι τους συμμετέχουν στα φωνητικά των συνθέσεων τους, οι πρώτες εκ των οποίων, κυκλοφόρησαν πριν από λίγες εβδομάδες στο ντεμπούτο τους, με τίτλο Vol. 1.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει πέντε κομμάτια συνολικής διάρκειας 26 λεπτών και διακρίνεται για την δυνατή και διαυγή παραγωγή του, που χαρίζει μια έξτρα δυναμική στις συνθέσεις του, ενώ το στιχουργικό του περιεχόμενο, που καταπιάνεται με την έπαρση της ανθρώπινης υπάρξεως και τη ματαιοδοξία της, εντείνει την έμφυτη μελαγχολία των αρκούντως heavy μελωδιών του.

 

Η θλιμμένη παρουσία των post rock μελωδιών του Vol. 1 ενισχύει το αίσθημα απειλής, που διαπερνά τις εκρηκτικές doom πινελιές του και πλαισιώνει υπέροχα τις θλιβερές sludge νότες, που κυριαρχούν στην αλγεινή μουσική των Gale, ενώ τα λιγοστά κι αχνά stoner ψήγματα τους, ενισχύουν την ποικιλία του ντεμπούτο τους και βοηθούν σημαντικά την ήδη εξαιρετική του ροή.

 

Τα πάντα παθιασμένα φωνητικά ξεχειλίζουν πόνο κι άγχος και συμβάλλουν έτσι δυναμικά στην αποπνικτική κι απόκοσμη ατμόσφαιρα των συνθέσεων, στις οποίες κυριαρχούν οι δυο κιθάρες, που σκαρώνουν θηριώδη riffs και τερατώδους ομορφιάς leads, ενώ το μεστό μπάσο προσφέρει βάθος κι όγκο, στο διανθισμένο από το περίσσιο groove των ντραμς, τελικό μουσικό σύνολο.

 

Ο χορταστικά heavy κι ελεγχόμενα extreme ήχος των Gale, είναι αποτέλεσμα του συνθετικού τους οίστρου και της αψεγάδιαστης απόδοσης τους, ενώ το αστείρευτο μουσικό τους ταλέντο, καθιστά εξόχως απολαυστικό το παρθενικό πόνημα τους, το οποίο μας γεμίζει με ελπίδες για το μέλλον τους, μιας και η μουσική του άρτιου Vol. 1 ξεχειλίζει τσαγανό κι έμπνευση. Εξαιρετικό.

 

Gale: Bandcamp / Facebook

 

Hypnochron - Herbs For The Alter

 

 

Ο συνεχώς ευρισκόμενος σε αναβρασμό heavy ήχος, υποδέχτηκε στην αγκαλιά του πριν από δυο περίπου χρόνια, οπότε και σχηματίστηκαν στο Σικάγο, τους Hypnochron, που εδώ και λίγο καιρό έχουν κυκλοφορήσει την παρθενική δουλειά τους, η οποία έχει full length μορφή, μιας και περιέχει 12 κομμάτια συνολικής διάρκειας 52 λεπτών και φέρει τον τίτλο Herbs For The Alter.

 

Η μουσική του εν λόγω δίσκου, αποτελεί ένα συμπαγές κράμα doom ηχοχρωμάτων και stoner στοιχείων, τα οποία οι λάτρεις τους ανόθευτου heavy ήχου, Hypnochron, έχουν εμπλουτίσει με ισχνές sludge πινελιές, καθώς και με κάμποσα και σχεδόν ανεπαίσθητα black ψήγματα, τα οποία συνυπάρχουν αρμονικά στο μεστό Herbs For The Alter με τα ψυχεδελικά desert ρινίσματα του.

 

Τα δυναμικά ντραμς των Hypnochron κρατούν με μαεστρία τα μπόσικα του ντεμπούτο τους, το οποίο πασπαλίζουν με λίγη jazz μαγεία χάρη στα δεξιοτεχνικά χτυπήματα τους, ενώ το πυκνό μπάσο τους, αργόσυρτα έρπει το στιβαρό του κουφάρι στο βάθος του Herbs For The Alter, αναδεικνύοντας έτσι υπέροχα τον fuzz χαρακτήρα, της κυρίαρχης στις συνθέσεις του, κιθάρας.

 

Το χορταστικό κι ερεβώδες Herbs For The Alter οφείλει τον ακατέργαστο ήχο του στην lo-fi παραγωγή του, η οποία του χαρίζει κι ένα άκρως απολαυστικό live αίσθημα, ενώ τα samples από ταινίες πορνό και τηλεοπτικά κηρύγματα, συμβάλλουν σημαντικά στην εξαιρετική ροή του πρώτου πονήματος των Hypnochron κι αποτυπώνουν εύγλωττα τις occult ανησυχίες τους.

 

Οι μυστηριώδεις κι ανερχόμενοι Hypnochron δεν πρωτοτυπούν σε κάτι με τον παρθενικό τους δίσκο, όμως πετυχαίνουν χάρη στο μεράκι και την αγάπη τους για τις old school εκφάνσεις του heavy ήχου, να μας χαρίσουν στο Herbs For The Alter ένα μεθυστικό άκουσμα γεμάτο doom τσαγανό, η γνήσια ομορφιά του οποίου είναι εθιστική, χάρη στην ακατέργαστη αύρα της. Τίμιο.

 

Hypnochron: Bandcamp / Twitter / ReverbNation

 

Inter Arma - The Cavern

 

Η γνωστή και μη εξαιρετέα Relapse Records προσέθεσε στις κυκλοφορίες της ένα πραγματικό μουσικό μεγαθήριο, το οποίο παρά το γεγονός, πως λογίζεται ως EP από τους δημιουργούς του, τους τρομερούς και φοβερούς, Inter Arma, αποτελεί μια από τις πλέον μεγαλειώδεις δουλειές στον extreme χώρο της heavy μουσικής, μιας και το περί ου ο λόγος The Cavern ξεδιπλώνει με μαεστρία τον ηχητικό του πλούτο, μες από το μοναδικό κομμάτι του, που διαρκεί 46 λεπτά.

 

Το περιπετειώδες The Cavern απογειώνεται χάρη στην διαυγή παραγωγή του, που υποστηρίζει περίφημα την μοναδική του σύνθεση, καθώς ενισχύει σημαντικά την ηχητική της δυναμική, ενώ το μουντό artwork του, δένει υπέροχα με την μελαγχολική ατμόσφαιρα του ομώνυμου κομματιού του, με το οποίο οι ταλαντούχοι Inter Arma μας ταξιδεύουν σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους metal παρακλάδια, τα οποία και πετυχαίνουν με περίσσια δεξιοτεχνία να παντρέψουν.

 

Ο δαιδαλώδης μουσικός κόσμος των Inter Arma ξεκινά την αχανή ξενάγηση μας στην γεμάτη συναισθηματικές εκρήξεις υπόσταση του με ένα χειμαρρώδες sludge ξέσπασμα, που δίνει την θέση του σε ένα επικό funeral doom πέρασμα, το οποίο μας οδηγεί στα μισά του The Cavern και μας δείχνει τα έντονα progressive στοιχεία του, τα οποία μας βγάζουν σε ένα σαγηνευτικό ambient ξέφωτο, το οποίο μας βυθίζει μέσα σε μια γαλήνια κι αρμονική heavy ψευδαίσθηση.

 

Τα πελώρια κι αιχμηρά, παρά την ισχνή τους υπόσταση, black metal δίχτυα, σκίζουν με βία το βαρύ ambient πέπλο σύννεφων, που απειλούσε να συνοδέψει την διαδρομή μας στα έγκατα της μουσικής των Inter Arma κι αναδεικνύουν έτσι εύγλωττα τις ατμοσφαιρικές americana πινελιές του The Cavern, οι οποίες καθρεφτίζουν αψεγάδιαστα τα ανάγλυφα ηχοτοπία κλασικού heavy metal, που αποτελούν την έσχατη στάση μας, πριν τον τερατώδους ομορφιάς sludge επίλογο.

 

Οι προικισμένοι με γενναίες ποσότητες μουσικού ταλέντου Inter Arma, που σχηματίστηκαν το 2006 στη Βιρτζίνια, μας παρουσιάζουν με τον συνθετικό κι εκτελεστικό τους οίστρο, το πιο εντυπωσιακό άκουσμα της πορείας τους, καθώς το θηριώδες κι ευαίσθητο The Cavern, που βρίθει έμπνευσης, μαρτυρά με απόλυτη ειλικρίνεια την αστείρευτη ποιότητα τους κι αποτυπώνει με τον πλέον πειστικό τρόπο, το φυσικό τους χάρισμα στον ακραίο heavy ήχο. Καθηλωτικό.

 

Inter Arma: Bandcamp / Facebook

Relapse Records: Official Website

 

 

Red Mess - Crimson

 

Το 2012 στην Βραζιλία σχηματίστηκαν οι ανερχόμενοι Red Mess, οι οποίοι απαρτίζονται από τον Douglas στα ντραμς, από τον Thiago στην κιθάρα και την φωνή κι από τον Lucas στο μπάσο, οι οποίοι πρόσφατα κυκλοφόρησαν την πρώτη δουλειά τους, ένα EP με περιεχόμενο 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 22 λεπτών, που φέρει τον λιτό κι απέριττο τίτλο: Crimson.

 

Η εν λόγω κυκλοφορία πλαισιώνεται από ένα ταιριαστό με τον τίτλο της artwork και διακρίνεται για τη γεμάτη ζεστασιά παραγωγή της, η οποία χάρη στις vintage αναθυμιάσεις της, αναδεικνύει υπέροχα την περιπετειώδη υπόσταση των συνθέσεων του Crimson, ενώ η περίσσια διαύγεια της, μαρτυρά το συνθετικό οίστρο των Red Mess κι αποθεώνει την εκτελεστική τους δεινότητα.

 

Τα στιβαρά riffs της κιθάρας κυριαρχούν στο Crimson με την πληθωρική παρουσία τους, που αποτελεί ένα ιδιαιτέρως συμπαγές μείγμα stoner στοιχείων και doom ψηγμάτων και τα ατίθασα solos της, καθηλώνουν με τις έντονες blues πινελιές τους, ενώ τα γεμάτα γρέζι φωνητικά των Red Mess, συμβάλουν στην μουσική ποικιλία του Ep, χάρη στις αχνές grunge αιχμές τους.

 

Οι πυκνές μελωδίες από το μεστό μπάσο των Red Mess πλημμυρίζουν με το αρχέγονο fuzz τους το τελικό μουσικό σύνολο και συνυπάρχουν αρμονικά τόσο με την σκανδαλιάρικη κιθάρα τους, όσο και με τα δυναμικά τους ντραμς, τα οποία χαρίζουν γενναίες ποσότητες groove στις εκρηκτικές συνθέσεις του Crimson, αποτυπώνοντας έτσι εύγλωττα το heavy τσαγανό τους.

 

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος τούτης της εξαιρετικής μπάντας ξεχειλίζει heavy έμπνευση και σκλαβώνει τις αισθήσεις με την οργανική υφή του, η οποία χαράζει ανεξίτηλα στο απολαυστικό Crimson το πολυσχιδές μουσικό ταλέντο των Red Mess, που με το παρθενικό τους πόνημα, ανέβασαν τις προσδοκίες για το μέλλον τους σε πραγματικά δυσθεώρητα ύψη. Φανταστικό.

 

Red Mess: Bandcamp / Facebook

 

 

Huldra - Black Tides

 

Το χορταστικό Blacks Tides, που περιέχει 5 κομμάτια συνολικής διάρκειας 57 λεπτών, αποτελεί την δεύτερη full length και τέταρτη συνολικά στούντιο δουλειά των Huldra, οι οποίοι δανείστηκαν το όνομα τους από την σκανδιναβική λαογραφία και σχηματίστηκαν το 2009 στην Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τους Chris στα ντραμς, Scott σε πλήκτρα και τσέλο, Matt σε μπάσο και φωνητικά, Eric στην κιθάρα και Levi σε κιθάρα, samples και φωνητικά.

 

Η εν λόγω μπάντα διακρίνεται για τα αποπνικτικά post metal αρώματα της μελαγχολικής sludge μουσικής της, καθώς και για την υφέρπουσα αύρα ηχητικού πειραματισμού, που διακρίνει τις περιπετειώδεις συνθέσεις της, ενώ ξεχωρίζει για την υπέρ του δέοντος heavy υπόσταση των μελωδιών της, οι οποίες διακρίνονται τόσο για το θηριώδες ανάστημα τους, όσο και για την εύθραυστη υφή τους, εντείνοντας έτσι το αίσθημα ρεαλισμού, που διαπερνά τους στίχους της.

 

Ο πλούσιος μουσικός κόσμος των άκρως ταλαντούχων Huldra ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο στο έσχατο χρονικά πόνημα τους, καθώς όλα τους τα μέλη δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, ενώ το ίδιο ισχύει και για τις τρεις guest μουσικούς, που συμμετέχουν στο Black Tides, οι οποίες δεν είναι άλλες από τις πολυτάλαντες Kim, Sarah και Rebecca των Subrosa, που δίνουν μια έντονη αίσθηση μαγείας στις heavy συνθέσεις του, χάρη στην φωνή και στα βιολιά τους.

 

Οι στιβαρές sludge μελωδίες των Huldra βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με την απαλή ambient πλευρά τους, η οποία αναδεικνύει υπέροχα την δυναμική των post rock ηχοχρωμάτων τους, ενώ τα ισχνά doom/death ηχοτοπία τους, απογειώνονται χάρη στην ατμοσφαιρική αύρα τους, που φέρει ένα μεθυστικό funeral doom άρωμα στην αργόσυρτη ραχοκοκαλιά της, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην ηχητική ποικιλία του Black Tides, η οποία το καθιστά εξόχως απολαυστικό.

 

Τα υψηλά στάνταρ απόδοσης τούτης της μπάντας σε συνδυασμό με την αστείρευτη έμπνευση και το συνθετικό της οίστρο, αναδεικνύουν υπέροχα το πλούσιο μουσικό ταλέντο της και συνάμα μας χαρίζουν ένα επιεικώς φανταστικό άκουσμα, καθώς οι Huldra χρησιμοποιούν με περίσσια μαεστρία την μεγάλη μουσική προίκα τους κι έτσι χάρη στην εκτελεστική δεξιοτεχνία τους, καθιστούν το άκρως σαγηνευτικό και τερατώδους ομορφιάς Black Tides, σχεδόν ακαταμάχητο.

 

Huldra: Bandcamp / Facebook

 

Whiteman Monochrome - Demo

 

Η αρκετά μεγάλη heavy σκηνή της Γαλλίας καλωσόρισε πριν από λίγο καιρό ένα νέο μέλος στην αγκαλιά της, τους ορμώμενους από το Παρίσι κι άκρως ταλαντούχους White Monochrome, που απαρτίζονται από τους Tristan στην φωνή, David στην κιθάρα, Antoine στα ντραμς και Jason στο μπάσο, οι οποίοι στα τέλη της περασμένης Άνοιξης κυκλοφόρησαν την παρθενική δουλειά τους, που φέρει τον λιτό, απέριττο κι άκρως κατατοπιστικό ως προς τη μορφή του, τίτλο: Demo.

 

Το εν λόγω άκουσμα περιέχει 4 κομμάτια συνολικής διάρκειας 28 λεπτών και διακρίνεται για την μεστή παραγωγή του, που χαρίζει μια εξόχως σαγηνευτική θέρμη στο τελικό μουσικό σύνολο, ενώ άξιο ειδικής μνείας είναι και το artwork του χορταστικού Demo, που αναδεικνύει με εύγλωττο τρόπο την υφέρπουσα vintage ψυχεδέλεια των απολαυστικών κι αρκούντως heavy συνθέσεων των White Monochrome, που μοιάζουν να έχουν τα φόντα για να ξεχωρίσουν από το σωρό.

 

Ο πυκνός και χαμηλά κουρδισμένος χαρακτήρας των συνθέσεων τους σε συνδυασμό με το πάθος τους για τον stoner ήχο, έχει ως αποτέλεσμα το Demo να αποδίδει φόρο τιμής στα μεγαθήρια του χώρου, που τους έχουν επηρεάσει πολύ και συνάμα να αποτελεί ένα εξαιρετικό πρώτο δείγμα γραφής από τους White Monochrome, που εδώ χαλιναγωγούν επιτυχώς τις ουκ ολίγες και δυνατές επιρροές τους, χαράσσοντας έτσι τη δική τους, μοναδική, μουσική ταυτότητα.

 

Τα έντονα desert αρώματα των συνθέσεων του Demo συνυπάρχουν αρμονικά με τα λιγοστά μα κι ανάγλυφα doom ηχοτοπία του, ενώ τα ισχνά blues ηχοχρώματα του, αγκαλιάζουν σφιχτά τις stoner πινελιές του και δημιουργούν έτσι έναν μεθυστικό και σχεδόν εθιστικό heavy καμβά, που χάρη στο συνθετικό κι εκτελεστικό ταλέντο των White Monochrome, μας παρασύρει στη γλυκιά ψυχεδελική δίνη του, οι heavy psych αναθυμιάσεις της οποίας, ξεχειλίζουν πάθος κι έμπνευση.

 

Οι πολλά υποσχόμενοι κι άκρως ελπιδοφόροι White Monochrome μας χαρίζουν με την πρώτη δουλειά τους ένα άκουσμα σαγηνευτικό, που μπορεί να μην ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία του, διακρίνεται όμως για την αγνή και τίμια μουσική υπόσταση του, καθώς ο πλούσιος heavy κόσμος του Demo, αποθεώνει δίχως αναστολές τους πρωτομάστορες του stoner ήχου κι αποτυπώνει με πειστικό τρόπο το περίσσιο κι ακατέργαστο μουσικό ταλέντο των δημιουργών του. Εξαίρετο.

 

White Monochrome: Bandcamp / Facebook